Pierwszym znanym dokumentem, w którym istnieje adnotacja o Kole, jest Rejestr Kół Łowieckich Powiatowej Rady Narodowej w Koszalinie. Pod datą 14 stycznia 1960 r. Wojskowe Koło Łowieckie Nr 267 - „Jeleń 2” zostało przyjęte do zrzeszenia Polski Związek Łowiecki, utrzymując swoją nazwę i statut, formalnego potwierdzenia tego wydarzenia dokonano wpisem do rejestru kół w dniu 2.08.1960 r. W relacjach najstarszych Kolegów przewijają się wzmianki o fakcie, że Koło istniało wcześniej przy ówczesnym Batalionie Transportowym w Koszalinie, ale są to informacje nie potwierdzone dokumentami. Z powyższych względów za datę powstania naszego Koła przyjęto dzień 14 stycznia 1960 roku.
W pierwszych latach istnienia Koła działalność myśliwych skupiała się głównie na organizowaniu polowań zbiorowych oraz uprawianiu poletek żerowych i zaporowych.
Ze względu na brak własnych pojazdów mechanicznych, którymi myśliwi mogliby docierać do łowisk na indywidualnie polowania, organizowano polowania zbiorowe. Wówczas do tego celu pojazdy zapewniał dowódca 8 Dywizji Zmechanizowanej. Oprócz żołnierzy zawodowych w Kole członkami byli leśnicy z leśnictw rozmieszczonych w dzierżawionych obwodach łowieckich oraz pracownicy Państwowych Gospodarstw Rolnych.
Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku Koło liczyło około 25 członków. Stan ten stale wzrastał, tak że 10 lat później było nas już około czterdziestu. W roku 2010 – jubileuszu 50. rocznicy Koło liczy 65 członków macierzystych i 5 niemacierzystych, natomiast staż kandydacki na myśliwego odbywa 6 młodych kolegów.
Wzrastające potrzeby finansowe spowodowały poszukiwanie nowych źródeł do pokrycia rosnących szkód łowieckich w uprawach rolnych. Dlatego podjęto się organizacji polowań „dewizowych” dla myśliwych zagranicznych. Obowiązujące wówczas przepisy ograniczały kontakty osób i organizacji wojskowych z przybyszami z Zachodu. We wszystkich kontaktach zagranicznych została „zamaskowana” część nazwy Koła – „Wojskowe”, a posługiwano się tylko nazwą „Koło Łowieckie – Oręż”. Jednocześnie zachowano dotychczasowy charakter, co wyrażało się statutowym zapisem, że większość myśliwych muszą stanowić koledzy związani z wojskiem, a funkcje prezesa i łowczego w zarządzie mogą sprawować wyłącznie koledzy związani służbą z Wojskiem Polskim.
W 1997 r. przez naczelne władze PZŁ opracowany został nowy ramowy Statut Koła Łowieckiego, który należało wprowadzić do połowy 1998 r. Dlatego 26 kwietnia 1998 r. na Walnym Zgromadzeniu członków Koła przyjęto nowy statut, w którym potwierdzono nazwę Koła, obowiązującą do dnia dzisiejszego – Koło Łowieckie „Oręż” w Koszalinie z zachowaniem zapisów statutowych o „wojskowym” charakterze Koła. Pomimo dokonanej zmiany nazwy Koła, utrzymuje się jego środowiskowy charakter, zgodny z „Porozumieniem z 9 października 1996 roku, zawartym pomiędzy Prezesem Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego i Ministrem Obrony Narodowej.1
1 Informacje zawarte w artykule pochodzą z książki „Historia i przyszłość Koła Łowieckiego „Oręż” w Koszalinie – 50 lat 1960–2010”, która jest dostępna w zakładce do pobrania.
